صفحه نخست

قول دریا دادنو

به بیابون رسیدیم

هی می گفتن می رسیم

ما که چیزی ندیدیم

نه بال دارم که بیام سمتت
نه ماهی ام که توی قلابت
مثل یه نیلوفر شدم حالا
تنها نشسته توی مردابت

توو جنگ با دلم بازنده بودمو
سرباز من از عشق رودست خورده بود

شبا مادر به عکست خیره میشه
تمومه سهمش از تو یه پلاکه

این ترانه با کد ت_795_447 در انجمن سرای سخن به ثبت رسیده است.

پشت یه دیوار بلند از چشم تو دورم عزیز
من با خیالت محکمم اشکای پنهونی نریز

این ترانه با کد ت_695_446 در انجمن سرای سخن به ثبت رسیده است.

تموم سهم من از تو همین بود
یه زخم کهنه که تازه ست همیشه

باور نمی کنم خودت باشی
باور نمی کنم ازم سیری
جلوی راهت رو نمی گیرم
فقط بهم بگو چطور میری؟