صفحه نخست

این ترانه با کد ت_695_446 در انجمن سرای سخن به ثبت رسیده است.

{سلول بزرگ}
پشت یه دیوار بلند از چشم تو دورم عزیز
من با خیالت محکمم اشکای پنهونی نریز
اینجا یه سلول بزرگ از شب منو رد میکنه
اینجا یه میله راهمو تا دست تو سد میکنه

طرحی از آزادی بکش این قفسو آباد کن
نقاش زندونا نباش پرنده رو آزاد کن

شمعی میون دست باد باحس تنهایی بکش
سوسو بزن روشن بمون طعمی از آزادی بچش

دور خودت زندون نساز, حالا که وقت درد نیست
من دلخوشم بایاد تو پاییز اینجا سرد نیست

از پشت این دیوارها سکوتمو فریاد کن
من زنده می مونم  بمون پرندتو آزاد کن

سراینده: احمد ملک پور

هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه و ذکر نام صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.