این شعر با کد ش_795_442 در انجمن سرای سخن به ثبت رسیده است. (موقت)
{آدم و سیب}
در علومِ شیطنت اعلم شدن بد نیست ... نه؟
رویِ گلبرگِ لبت شبنم شدن بد نیست ... نه؟
تشنه ای هستم که درمانم فقط لب های توست
نه خدایی ، چشمه یِ زمزم شدن بد نیست ... نه؟
گونه هایت سیبِ لبنان ست و من هم عشقِ سیب
گاه گاهی حضرتِ آدم شدن بد نیست ... نه؟
از نگاهت می شود فهمید در تاب و تبی
لااقل یک شب به من محرم شدن بد نیست ... نه؟
جای هر یک بوسه من یک شعر می بخشم به تو
این چنین بخشنده وُ حاتم شدن بد نیست ... نه؟
حاضرم با شاهرگ این عشق را تضمین کنم
قُمپُزِ مردانه و رستم شدن بد نیست ... نه؟
عشقِ ما را حافظِ شیراز هم فهمیده است
واقعاً رسوای این عالم شدن بد نیست ... نه؟
سراینده: آرش مهدی پور
هرگونه استفاده از این شعر بدون اجازه و ذکر نام صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.