صفحه نخست

درست مثل یه کابوسی، که تو شبای تاریکم
منو از خواب شیرینم، همش دورترم کرده

خودت میگی نه و چشمات داره هی میگه می خوامت
تو هم باور کن این عشقو، که چشمات باورم کرده

تو باورت نمیشه من، دارم جون میدم از دوریت
تو باورت نمیشه من، چقد به دنیا بی میل َم

تورو حس میکنم پیشم، ولی این حس برام بس نیست
به این دستمال های خیس، با چشمای ترم، سیل َم

بهت گفتم نرو عشقم، بهم گفتی که راهی نیست
حالا رفتی و من تنهام، تو این شب ها پناهی نیست
توسل میکنم بازم، شاید خدا خدایی کرد
یه معجزه بشه قلبت، بهت الهام کنه برگرد
الهام کنه برگرد
الهام کنه برگرد

یه بغضی که دیگه عادت شده واسه دله تنگم
بازم نیستی من دارم، با فکرای تو می جنگم

تو آسون رفتی و حالا، دلت گیره جای دیگه
منم هنوز همون جوری با چشمای تو هم رنگم

بهت گفتم نرو عشقم، بهم گفتی که راهی نیست
حالا رفتی و من تنهام، تو این شب ها پناهی نیست
توسل میکنم بازم، شاید خدا، خدایی کرد
یه معجزه بشه قلبت، بهت الهام کنه برگرد
الهام کنه برگرد
الهام کنه برگرد

سراینده: میلاد اهورا

هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.