من از آغوش مرگ و بی تو بودن
من از دنیای برزخ برمی گردم
صدام بوی نم بارون میده
یه بغضی میشکنه ، آهسته، کم کم
تو این بغضو هنوز باور نکردی
چرا تردید سدّ راهمونه؟!
یه کم رو راست تر باش با نگاهت
منو عشقت به دنیا می کشونه
ترک خورده بازم دیوار خونه
همون که عکس ما رو قاب کرده
داره آجر به آجر اشک میشه
نبودت خونه رو بی تاب کرده
چقد سرده نگاه مردم شهر
نگو خاکستری شد رنگ دنیام
عجب سوزی نشسته توی مشتم
می لرزم پای یخبندونه رویام
کجای قصه رو باور نکردی؟!
توو این عکسای رو دیوار، عشقه
شاید برگرده خوشبختی دوباره
صدایی می شنوم، انگار عشقه
سراینده: سحر دولت خواه
هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.