اسمش نمی تونه جنون باشه
قتلم، بَرازنده ی کارِت نیست
اونقد به بندِ عشقِ تو رفتم
بندی برای حکمِ دارت نیست
تیرو که توو مغزم فرستادی
تزریقِ خوشبختی به من کردی
حتما یه تیرِ دیگه ام داری
تا منتظر باشم که برگردی
کی گفته دارم جونمو میدم؟
این جونُ اون اول خودت دادی!
من با تو تازه زندگی کردم
ممنون که یادِ مرده افتادی
این رابطه مثله نفس بوده
هر روزمو پیشِ تو می دیدم
این لحظه ها هم جای جون دادن
به خاطراتم با تو خندیدم!
زانو زدی چشم منو بستی
لذّتِ مرگم دو برابر شد
تقدیرمو زیبا نشون دادی
کاری که باید می شد آخر شد
حسی که می گفتی به من داری
محضِ خدا تکمیل کن حالا
شلیّک دوّم بهترین راهه
انگشت رو ماشه، سرت بالا!
سراینده: امید موید
هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.