صفحه نخست

وقتی رفتی همه دنیام لرزید
قاب عکسا همشون کز کردن
چی می‌شه یه بار دیگه اون روزای
خوب با هم بودنا برگردن

بعد تو گلایه هام ترانه شد
هر چی گفتم دیگه آهنگین بود
تازه فهیدم که شاعر بودم
اون روزایی که دلم غمگین بود

تازه فهمیدم که شاعر نمی شی
تا دلت پیش کسی جا نمونه
تا که نشکنی صدات در نمیاد
شعر بی دردُ کسی نمی خونه

تو جداییت اگه هیچ خیری نبود
منه عاشق پیشه رو شاعر کرد
قدِّ دیوان شده شعرام گل من
دیگه بسه بیا زودتر برگرد

جای خالیت چه عذاب آور شد
تو که نیستی همه جا دلگیره
روزهای خستگیمو خلاصه کن
که بدون تو دلم می میره

وعدمون همون قرار اولی
رو همون نیمکت چوبی سر پل
می مونم منتظرت تا تو بیای
این ترانه به تو تقدیم با یه گل

سراینده: حسن طاعتی

هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.