این شعر با کد ش_695_420 در انجمن سرای سخن به ثبت رسیده است.
{اغما}
مست شعرت کن مرا تاگونه ام راترکنی
تا که من راازطریق چشم ها باور کنی
تک تک سلول هایم را به اغما میبری
تا که از نو حال این دیوانه رابهتر کنی
تو..فقط تو..! میتوانی در دل تنهای من
در خیالم روزهایم واژه هایم سرکنی
عطر راز آلود لبخند تو پیچیدست تا
خنده ات را بین این مرداب نیلوفرکنی
باتمام هستی ام گاهی صدایت میکنم
تا تو "جان"پاسخ دهی "جان" مرا پرپرکنی
سراینده: مرضیه مضاف
هرگونه استفاده از این شعر بدون اجازه و ذکر نام صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.