شدی بانوی این خونه
ولی این خونه آروم نیس
تو دوس داری یه مردی رو
که حسش به تو معلوم نیس!؟
برای تو کمم بانو
تو حقت بیشتر از ایناست
نشو پابند مردی که
یکی غیر از تو رو میخواست
حماقت میکنه قلبم
من عشقت رو نمیفهمم
چرا همپای من بودی؟
تو که میدونی بی رحمم!
توی گذشته درگیرم
از این زندگی تبعیدم
شدم تسخیر احساسی!
به این شکنجه تن میدم
یه وقتا تووی عکسامون
ما با همدیگه میخندیم
تظاهر می کنیم خوبیم
تو خوب میدونی پر دردیم
بهت بد کردمو بازم
جواب تو تبسم بود
خیال کردم که خوشبختیم
ولی سوتفاهم بود!
سراینده: محمد قربان پور
هرگونه استفاده از این ترانه بدون اجازه صاحب اثر پیگرد قانونی دارد.